Op Valkenhuizen deed ik een voorstel aan de groep (liefst 13 lopers) om langs de IJssel van Velp naar Rheden te lopen, en terug te komen via het bos (posbank). Ik wist wel dat dat meer kilometers zouden worden dan de gangbare 20 km. Ik schatte het in op ca. 23 km. De groep vond het geen goed idee, de koude Oostenwind zou zich op de onbeschutte plekken langs de rivier te veel doen gelden. Het tegenvoorstel kwam van Gerrie: de beschutting van het bos opzoeken, naar de boerderij van Ark, richting Loenermark en terug met een lusje. Ook die route zou iets verder zijn dan 20 kilometer, maar werd door de anderen omarmd. De IJsselroute bewaren voor een volgende keer. In het bos liep het idd lekker, in het begin nog wat fris maar later kreeg ik het heerlijk warm. Na een uur kwamen we op een kruising waar een keuze onderwerp van gesprek was. Door naar de boerderij van Ark, of de weg terug inslaan? Ursula, Bernard en Bart durfden de langere route niet aan en draafden terug richting Valkenhuizen, de rest ging door. De hond achter het hek van de boerderij deed weer ontzettend zijn best om ons de stuipen op het lijf te jagen. Gelukkig bleek het hek wederom hoog genoeg. Peter sloot later nog vriendschap met deze boze viervoeter. Volgens Marlies is Peter een soort hondenfluisteraar waar Martin Gaus bij in de schaduw staat. We hielden het tempo er aardig in, Ruim 10,5 op een forse klim naar boeven. Het liep lekker, ik genoot van de mooie omgeving en de stilte van de natuur. Af en toe schrik ik van de vele kilometers die we al hadden gelopen en die nog zouden komen. Op de paddestoelen in de Imbosch (waar ooit Pim pandoer rond zwierf) stond een aantal keren: 'Arnhem 16km'. 
Dat zou wel erg veel zijn. Weer een splitsing, de marathonlopers Sjaak, Marlies en Jan vonden het nog niet genoeg en gingen voor een extra lusje. De benen werden moe, het laatste venijnige gedeelte van het Kerkepad liet zich voelen. Op Valkenhuizen bleek dat we precies de afstand van de Asselronde hadden afgelegd (27,7 km.). Met de loopafstand van en naar huis eindigde ik na bijna drie uur lopen op 30 km. (hartslag 145 BPM). Met een goed gevoel om relatief makkelijk zo'n afstand te lopen, verwende ik mijn spieren met een warm bad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten