Wennen aan de winter

De winter heeft zijn intrede gedaan. Erg vroeg, voor mijn gevoel zijn de laatste sneeuwresten van de vorige winter net weg. Toch weerhield het me niet om vanochtend om 9.30 te vertrekken voor een lange duurloop. Sterker nog, de mooie dag met zon en het rijp aan de bomen is uitnodigend. Wel even mijn oudste en dikste jasje opgezocht. Daaronder een thermo met lange mouwen. Helaas ben ik deze week mijn beste (hardloop)handschoenen kwijt geraakt, dus dan maar een paar oude dunne gevallen. Koude handen gegarandeerd. Het eerste stuk van het parcours ging over het fietspad richting Terlet. Hoe zou mijn hamstring het houden? Gisterochtend durfde ik het nog niet goed aan om met de groep mee te gaan. Eerst maar even zelf testen. Op de Eerbeekseweg werd ik lekker warm en waakte ik er voor om het tempo laag te houden. De hamstring liet zich nu voelen, maar ik wilde er niet te veel op letten. Ik had verwacht in dit mooie landschap wild te spotten, maar de dieren hielden zich schuil in hun warme hol. Toch nog een zwerm vogels die met een paniekerig geluid duidelijk maakte dat ze te laat naar het zuiden waren gevlogen. Op de terugweg op de Tönnekesweg was het genieten van de zon en de bevroren dauw. Maar mijn gedachten wisselde zich telkens af tussen de natuur en de hamstring, ik probeerde meer op de ongeving te letten. Een aantal keren moest ik opzij springen voor mountainbikers, die waren met zijn allen losgelaten. Een dame die te fanatiek in de remmen kneep ging onderuit. Niets ernstig gelukkig. Inmiddels was ik met mijn laatste kilometers bezig. Het was lang geleden dat ik 21.1 km in DL1-tempo had gelopen (hartslag 141 bpm). Dat voelde goed en die hamstring....die moet niet zeuren!

Zevenheuvelenloop (3)

De teamspirit van Waterschap Rivierenland in beeld

Achter mij is Roel de Hondt zichtbaar, een gastloper van ciko'66. Langs het parcours stonden nog enkele enthousiaste collega's luidkeels aan te moedigen. Ook de organisator van de Roparun 2011 is gespot, druk scoutend voor de volgende sportieve uitdaging van mijn werkgever. O ja, team 1 (met mij) werd 147e. Team 2 eindigde op de 314e plaats van de 781 deelnemende teams.

Zevenheuvelenloop (2)

Een prachtige zonnige dag in Nijmegen, Groesbeek en Berg en Dal. Dat gevoel overheerst deze uitgave van de 7HL. Bijzonder dit jaar was dat ik onderdeel uitmaakte van een team van Waterschap Rivierenland. Samen in een team met onze kersverse dijkgraaf, de secretaris directeur en andere collega's. Teamwork op hoog niveau za'k maar zegge. Maar voorop staat natuurlijk de individuele prestatie. En dat ging nu juist wat minder dan verwacht. Ik had gehoopt wat meer snelheid en duurvermogen te hebben. Maar het 'kwakkelen' met alerlei kwaaltjes (pijntjes) de laatste tijd, eiste zijn tol. Ik moest alle zeilen bijzetten om op 1.07.16 te eindigen, zo'n 1,5 minuut langzamer dan ik had gehoopt. Maar wel, bijna pijnloos gelopen en ook blessurevrij uit de strijd gekomen. Kijk dat telt. Op het vijfkilometerpunt (22.35) voelde ik het al, 1.06 zou een heel moeilijke opgave worden. Frans schoof voorbij, ik haalde Roland Moska en Gerrie in. Het verkeersbord 'overstekende golfers' wekte op mijn lachspieren.

Vreemd wild hier in Nijmegen e.o. De eerste heuvel op de beruchte zevenheuvelenweg (vooral bij de 4-daagse) viel knap tegen. Ik ploeterde voort, zag collega's als supporters aan de kant staan en passeerde Saïd en Jeannette. Op tien kilometer noteerde ik een tijd van 44.58, naar later bleek op de seconce nauwkeurig dezelfde tussentijd als Jan V. De laatste kilometers naar de finish gingen wel sneller, maar niet zo hard als ik had verwacht. Ik moest behoorlijk werken en was blij dat de eindstreep zich aandiende. De nababbel met de collega's in de stadsschouwburg was leuk, al heb ik niet niet gewacht op de mensen die in de bypass waren gestart. Het welverdiende bokbiertje in De Deut lonkte en ik gaf er aan toe. In de kroeg bleek dat de ciko mensen erg hard hadden gelopen. Wat te denken van de supertijden van Ton (58,20) Maarten ( 1.00.50 ), Herbert (1.01.39) en Hubert (1.02.04). Jan V. had de laatste vijf kilometer 15 seconden sneller gelopen (1.07.01). Voor mij is er over twee weken (Montferlandrun) weer een kans om mijn doel te halen!

Zevenheuvelenloop 2010

Het is weer bijna zover, het jaarlijkse hardloopfestijn in Nijmegen gaat zondag van start. Want een festijn is het met 23.000 lopers die de strijd met elkaar aan gaan. Wat gaat het worden voor mij? Vorig jaar (op de weg terug na schildkliertoestanden) liep ik 1.09.18. In topjaar 2008 liep ik mijn  pr op de 15 K: 1.03.43. Een PR kan ik wel vergeten, ik ben blij dat ik kan starten (in het bedrijventeam van Waterschap Rivierenland) Het is constant balanceren op het dunne lijntje van belastbaarheid. Regelmatig ga ik er overheen en moet er van alles gebeuren om weer enigzins (goed) te kunnen lopen. Toch ga ik weg op een eindtijd van 1.06.00 (In 2007: 1.05.25). Het is en blijft een snel parcours, als je hem verstandig loopt tenminste, d.w.z. toepassen van parcourskennis. Kan ik bijvoorbeeld de strijd aangaan met Jan en Nancy, die ook zo'n soort eindtijd in gedachten zullen hebben? Als ik ze niet individueel kan verslaan, dan misschien als team. Hoe dan ook, ik heb er zin in!

Ik loop geen bochten!

Deze week staat voor mij maar weer eens in het teken van 'herstellen'. Om moedeloos van te worden. Ruim 1,5 jaar kwakkelen met schildklier, bovenbeen, kuiten. En dan nu weer de hamstrings (zie looptrainersdag 2010).
Waar het me nu omgaat is het meelopen in Nijmegen. Ik doe er van alles aan om dat te halen. Smeren met zalfjes (biofreeze, perskindol), rekoefeningen en massage. Ja, ik heb maar weer eens bij Job op de pijnbank gelegen. Her en der zijn er wat stugge plekken weggewreven. Met mijn overbelaste gedeelte van mijn hamstring (de semimembranosus) viel het wel mee. Volgens Job (en waarom zou hij geen gelijk hebben) kan ik weer gewoon gaan lopen. Nog wel even oppassen met scherpe bochten naar links. Ik loop de rest van de week rechtuit!

Training 16 november groep 5

Kern van de training:
Wisselduurloop: DL2 + 3x korter stuk DL3. Op parcours van 2,5 km. Drie keer af te leggen (omvang 7,5km.).
Drie niveaugroepen:
1. dl2: 12 k/u; DL3: 13 k/u
2. dl2: 11,5 k/u; DL3: 12,5 k/u (2e en 3e ronde iets korter)
3. dl1 / dl2 tot 11 k/u. Voor atleten die rustig aan willen doen.
Na elke ronde op elkaar wachten (ophalen), even rust.

Looptrainersdag 2010

1000 trainers bijeen

Vandaag de looptrainersdag van de Atletiekunie, voor mij de eerste keer. Mijn doelen: nieuwsgierigheid, nieuwe ideeën opdoen, bijscholing (deelname levert een licentiepunt op), saamhorigheidsgevoel en gezelligheid. Duizend trainers op het Universiteitsterrein in Nijmegen, indrukwekkend. De loopsport leeft als nooit te voren, kregen wij te horen. Goede sprekers, vooral de presentatie van topbondscoach Honeré Hoedt (de man achter de successen van Gert Jan Liefers, Bram Som en Arnoud Okken) was inspirerend. Tussendoor ontving de organisatie van De Rotterdam marathon de prestigeuze prijs ' De loper'. Daarna splitste de wegen van de trainers zich over de vele workshops en lezingen. Ik volgde een workshop van oud topmarathonloper Luc Krotwaar over ademhalingstechniek, ook belangrijk. Na de lunch ging het verder, met Maarten en Nancy werd ik actief in de buitenlucht (zie foto onder). Looptechnieken en recreatieve oefenvormen, inspannend en leerzaam. Ook erg leuk, totdat ik mijn hamstring weer op voelde spelen (ja, toch weer een pijntje). Maar vergeleken met Gordon heb ik denk ik niets te klagen. Hij blesseerde zijn kuit al bij het inlopen en is volgens de EHBO-dame vier tot zes weken onder de pannen. Zou het te maken hebben met de relatief hoge leeftijdsgrens bij trainers. Waar blijven de jonge talenten? Ik ieder geval heb ik weer voldoende opgestoken om de groep5 lopers weer eens met andere oefenstof blij te maken.

Werken aan looptechniek

Startnummer 7HL

Vandaag dan toch mijn startnummer voor de 7HL ontvangen. Gisteren maakte ik me ongerust, Jan en Herma hadden hem al ontvangen. Die van Jan en ook die van Peter zijn zelfs gepubliceerd op hun webblogs. Mijn nummer lag gewoon in mijn postvak op mijn werk. Logisch, ik loop immers voor het bedrijventeam van Waterschap Rivierenland. Ik wil niet achter blijven bij Jan en Peter, hier is mijn startnummer.

Een uitspraak over te behalen tijd, volgt later!