zondag 31 augustus 2008

PR in zonnig Zevenaar


Trots ben ik op de vandaag geleverde prestatie. Vijf kilometer in 20.04 min., een vette PR! Mijn oude toptijd was uit de vorige eeuw, om precies te zijn 1992. Ik liep toen 20.45 tijdens de Bridge to Bridge. Nu is het wel zo dat ik de laatste jaren bijna geen 5 km. meer loop, de uitdaging ligt voor mij voornamelijk op de langere afstanden. Maar dit 'oudje' kan het nog wel. Het was een prachtige dag, warm en zonnig. Vantevoren was ik beducht voor de warmte, maar de start was al om 11.00 uur en er stond een flinke bries die me in de derde kilometer parten speelde. Ik kon de snelheid van de eerste twee kilometer niet vasthouden en dus ook het schema van 20 minuten niet. Maar daar was ik snel overheen toen ik mijn eindtijd zag. Wel wist ik Bernard (eindtijd: 20,20) die zoals gewoonlijk als een haas was vertrokken, rond het vierkilometerpunt in te halen. De andere ciko-vrienden liepen een goede race. Ursula (22.18) was apetrots dat ze Kees (22.30) had geklopt. Jan wist met 22.06 Ursula ternauwernood voor te blijven. Ton kent zijn werkelijke kracht nog niet. Hij gaat met sprongen vooruit en eindigde ruim onder de twintig minuten barrière (19.17). Later op het terras genoten we van de tien kilometer race. Cordien bewees haar vorm door met 44.03 min. de vrouwenrace naar zich toe te trekken. Frans was in staat om na de zaterdagmorgen duurloop van 22 km. een tijd van 45.24 neer te zetten. Ook het meedoen aan wedstrijden van Otto blijft bijzonder. Deze ciko'er die de 70 jaar is gepasseerd, wist nog 55,49 neer te zetten. Zou ik dat ook kunnen als ik die respectabele leeftijd heb bereikt?. Naast alle sportieve prestaties was het ook gewoon weer ouderwets gezellig. De geblesseerden Herma en Edwin hadden de moeite genomen naar Zevenaar te fietsen. Beiden gaan binnenkort het lopen weer oppakken in het daarvoor zeer geschikte K-team. Succes! Om het groepsgebeuren nog maar eens aan te stippen: Edwin en Margit maakten zich verdienstelijk als fotograaf, zodat ook deze loop niet snel wordt vergeten. Een prima start van het najaarseizoen.

zaterdag 30 augustus 2008

Voorbereiding Sevenaerrun niet vlekkeloos

Zondag 31 augustus staat de Sevenaerrun op mijn programma. Ik ga voor de 5 km. Dat lijkt me een mooie afstand om het richting de komende najaarswedstrijden op te bouwen. Het is vooral de snelheid waar ik hard aan moet werken. Ik ga voor een tijd rond de 21 minuten. Nadeel is dat het erg warm wordt, een graadje of 28! Maar laat ik van tevoren niet te veel excuses gaan zoeken. Ik voel me goed en ben fit. Toch wilde ik me nog even loslopen op zaterdagmorgen. Een klein rondje door de rozendaalse bossen. Onze hond Sam nam ik mee. Dat was bijna de laatste keer geworden. In het bos richting Rozendaal bleef hij achter. Normaal sprint hij dan het gat wel dicht en verschijnt ineens naast me. Nu was dat niet het geval en maakte ik me ongerust. Na nog een ronde zoeken ben ik maar naar huis gelopen in de hoop hem daar aan te treffen. Moest ik toch nog harder lopen dan ik van plan was. Thuis was hij ook niet, dus op de fiets weer terug. Ik vond hem direct op ongeveer de plek waar ik hem was kwijtgeraakt. Gelukkig, ik had niet meer naar huis gedurfd zonder hond.

Overigens afgelopen week slechts 20 km. afstand gelopen. Laten we het er op houden dat de kwaliteit dit keer belangrijker is dan de kwantiteit. We zullen het zien morgen!

donderdag 28 augustus 2008

Dood 'wild' zwijn

Je maakt wat mee tijdens het lopen. Begin juni waren we tijdens de zaterdagmorgenloop getuigen van een wegrottende hooglander op de hei (zie bericht Kadaver op de hei van 7 juni). Afgelopen donderdag werden we met groep 5 getrakteerd op een enorme stank. De dappersten onder ons gingen op onderzoek uit en hun neus achterna. Ik vond de geur te indringend en besloot me uit de voeten te maken. Later hoorde ik verhalen over een dood zwijn (het woord 'wild' vind ik niet meer van toepassing). Onsmakelijk werd het toen de details werden opgesomd: 'bedolven onder vliegen en maaien'. Ik heb geen trek om het allemaal nog eens te bekijken en hoop dat de stank een beetje vlot is verdwenen. Na een traag begin van de training door de ophef over het zwijn en veel gepraat maar weinig actie, begonnen we dan eindelijk aan de 'ontmoetingsloop'. Vervolgens een flinke zandheuvel op gerend. Of deze heuvel onderdeel is van as woensdag te lopen Rozendaalse Veldloop weet ik niet. De meningen in de groep liepen nogal uiteen. Prettig vond ik dat we als laatste ons 'haantjesgedrag' mochten tonen. Ik had ook nog energie over. Voor het laatste stuk op de Schelmseweg werden de posities al vroegtijdig ingenomen. De lucht van testosteron hing nu in de lucht. En daar werden we losgelaten. Heerlijk ons zelf leeglopend, wetend dat je er dan ook bent. Ik eindigde in de subtop en hou een goed gevoel over voor de zondag te lopen 5 km. wedstrijd in Zevenaar.

dinsdag 26 augustus 2008

Haast maken voor BBQ

Zo heel af en toe wordt de training wat minder serieus genomen. Vinden we het normaal gesproken belangrijk om te trainen, soms worden aan andere verenigingszaken even meer aandacht besteedt. Vanavond stond er een BBQ op het programma. Uiteraard moest er eerst worden getraind, om de later bij te eten calorieën er af te lopen, anders voelt het niet goed. Volgens ons schema was er 15 x 200 meter af te werken. De trainer gaf aan dat we uiterlijk kwart voor acht al weer richting CIKO zouden gaan. Geen tijd voor loopscholing, teleurstellend! We zijn tot 10 x 200 meter gekomen. Elke 200 meter af te leggen in een tijd van 42 seconden. Volgens Maarten komt dat overeen met 42 minuten op de 10 km. Toch nog best pittig, ook al waren het maar tien versnellingen. Na de douche stortten we ons (gezamenlijk met groep 3 en 4) op de hamburgers, worsten, saté etc. Zeer herkenbaar was het mannenritueel rondom het aansteken van de barbecues. Één man probeert de vlam er in te krijgen en word voorzien van de adviezen van zes man die er om heen staan (te kijken). Nadat het eindelijk na veel pogingen toch was gelukt kon het feest beginnen. Prima vlees en garnering, ik kan niet anders zeggen. Ger, bedankt voor de organisatie. Voor deze speciale avond werden de ciko-openingstijden ruimer gehanteerd, ik ging rond 23.30 weg. Ik had toen ook wel genoeg gehad!

zondag 24 augustus 2008

Olympische marathon


Ik had er lang op gewacht. Op de laatste dag van de olympische spelen wordt de marathon voor mannen gelopen. Dit wilde ik live volgen. na 1,5 uur slapen om 1.30 's nachts opgestaan voor de mannen van de lange afstand. Kamiel Maasse voor de laatste keer op het Internationale podium. Vooraf was voorspeld: het wordt een tactische race, niet de snelheid zoals bij stadsmarathons (met hazen) staat voorop maar de winst. De weersomstandigheden zouden ook geen snelle tijd toestaan. Maar vanaf de start werd een moordend tempo opgelegd door de Afrikanen (binnen 3 min. per km.!). Het werd een afvalrace onder de brandende zon met temperaturen die opliepen naar 29 graden. Ik beeld me in dat ik er bij loop en voel de ontberingen van Rotterdam 2007. Daar was het na 15 kilometer gedaan met me. Nu drink ik rustig mijn koffie en nip van een glaasje Dom Benedictine. Ik ben onder de indruk van de slomo beelden wanneer de flessen water worden leeg gegoten over de afgematte maar afgetrainde lichamen. Kamiel kan dit geweld niet aan en eindigt als 39e met 14 minuten achterstand op de winnaar. De pas 21 jarige keniaan Wanjiru spot met alle wetten en bezorgt Kenia het eerste marathongoud in de geschiedenis in een voor onmogelijk gehouden tijd van 2.06.32. Ik ben niet voor niets opgestaan, heb genoten van de marathon. Eens te meer blijkt dat er met de 42.195 meter niet te spotten valt. Ik zie het als een avontuur dat je met je zelf aangaat. In 2009 ga ik er zeker weer één lopen.

zaterdag 23 augustus 2008

Modder en heuvels

Een moeilijke start voor mij vanmorgen. Pas om 1.30 naar bed i.v.m. een verjaardag, daarna in een onrustige slaap, luisterend naar de neergutsende regen op het platte dak. Toch maar opgestaan voor de lange duurloop anders zou ik later op de dag toch spijt hebben. Het weer verraste, na een fris begin was het aangenaam. Om weer eens een andere route te nemen had ik bedacht de richting van Velp in te slaan. Het eerste gedeelte zou onverhard zijn, bewust vanwege de vele regenval. Maar na wat commentaar heb ik het laten varen en gingen we gewoon bij de Schelmseweg het bos in. Wel richting Velp aangehouden over de zo gewenste onverharde, modderige en zuigende paden. Vervolgens heuvels die er flink in hakten. Op het moment dat we richting de brandtoren een extra lusje wilde nemen nam ik even polshoogte bij Herma. Zij bleef te veel achteraan lopen vanwege een lastige knie en ik adviseerde haar - naar ik dacht vriendelijk - een korte route terug te nemen. Ursula en Jos sloten zich kameraadschappelijk bij haar aan. Tijdens de route over de hei kreeg ik vervolgens te horen dat ik iedereen die achteraan loopt, onverbiddelijk weg stuur. Oké, jullie zijn gewaarschuwd! Na 19 km in 1 uur 57 min. waren we terug bij Ciko, waar we nog een welverdiend bakkie thee hebben gedronken met de tien uur groep.
O ja, vannacht om 1.30 niet naar bed maar de olympische marathon kijken (met Kamiel).

RDL zaterdagmorgen 23/8:
Afstand: 21,3 km.; Tijd: 2 uur 12 min.; Gem. hartslag: 133 bpm.; Calorieverbruik: 1682.

Totale afstand week 17-8 t/m 23-8: 51 km.

donderdag 21 augustus 2008

Scheve pyramideloop


Deze donderdagavond net als dinsdag geluk met het weer. Iedere dag hoosbuien in zomers Nederland, maar op prime time vanaf 19.00 uur aangenaam droge omstandigheden. Deze training bestond uit een 'pyramideloop' van 10-8-6-4-6-8-10 min. Tussen de series 2 min pauze. En dit alles onder de bezielende leiding van Maarten. Maarten die, niet tot ieders plezier, groot voorstander is van loopschooloefeningen (hij vertelde me na de training dat steeds meer recreant atleten de nut en noodzaak ook zien). Dus na de skippings, knie heffen, hakken-bil, kaatsen en het zweefmoment met één been (het is het mooiste als het synchroon gaat, hè Herma?) de pyramideloop. Het tempo: VDL tot TDL. Ik koos voor VDL, gemiddeld 12,3 km per uur volgens mijn klokje. Na de intensieve testronde van dindsdag leek mij dat het verstandigst. Ook had ik onderweg uitgerekend dat het totale aantal (snelle) minuten op 52 uitkwam. Best veel, als je daarbij de rustperiodes optelt, ben je niet voor 21.00 uur terug. Op een gegeven moment had Maarten dat ook in de gaten en hoefden we de laatste 10 minuten niet meer te lopen. De dames onder ons (Ursula, Herma en Marlies) zeiden toen in koor dat ze het al lang uitgerekend hadden dat het programma te lang zou duren, ja ja! Het werd dus een scheve pyramide (Wiskundig: Een piramide die niet recht is en waarvan geen enkel zijvlak een rechthoekige driehoek is), niets is onmogelijk in de atletiek!

dinsdag 19 augustus 2008

Testronde rozendaalse veld


Het was weer zover, de testronde van groep 5 stond weer eens op het programma. Waarom er precies getest wordt is me nooit helemaal duidelijk. Het zal te maken hebben met een momentopname van je conditie. In mijn ogen heeft dat alleen zin als je de resultaten individueel analyseert en dan een trainingschema maakt om verbeteringen aan te brengen. Deze persoonlijke benadering voert wat te ver voor de recreantjes die we zijn. Ik beschouw de testronde dan ook als een onderlinge wedstrijd waarin je je kan meten met de rest van de groep en een PR probeert te lopen. De ronde is 3,4 km. lang en het parcours is zwaar door de losse zandpaden en de open heide, waar de wind vrij spel heeft. Volgens Maarten moet je ook oppassen voor drijfzand! Kortom een rondje waarin je je de pleuris loopt. Toch had ik er wel zin in. Jan had me van tevoren op scherp gezet door nog maar eens te beweren dat vrouwen meer doorzettingsvermogen hebben dan mannen. Dat zou de reden zijn dat het 'zwakke' geslacht meer olympische medailles haalt. Ik wist dus dat ik de dames gisteren voor moest blijven.
Dat viel nog niet mee met Cordien en Tonnie aan de start. Maar met de 'ethiopische methode', achter een groep blijven hangen en op het laatste stuk er voorbij, is het me gelukt. Mijn eindtijd 14 min en 36 sec., precies een evenaring van mijn PR op deze ronde. Een goede snelheidstraining voor mij in de opbouw naar de grotere afstanden later dit najaar.

zondag 17 augustus 2008

Training met paard eindigt in Rijnstate


Beloofd is beloofd. In mijn vakantie zouden Arlette en ik nog een gezamenlijke training doen. Zij op ons paard (Esprit) en ik dravend er naast. Nu, dan maar op de laatste vakantiedag. Het weer was prima, droog en ca. 21 graden. Als doel hadden we de Carolinahoeve. Daar in de bossen van de Veluwezoom wat drinken en weer terug. Vol goede moed op pad. Het was voor mij vooral heuveltraining. Esprit is vooral goed tegen de heuvel op, dravend of galopperend. We hebben op die manier aardig wat bultjes genomen. De training van zaterdag liet zich voelen. Na 8 kilometer bereikten we pannekoekenhuis De Carolinahoeve. Jolanda was daar ook al gearriveerd, we zouden nl. met z'n drieën wat nuttigen. Bij het afstappen gebeurde het. Esprit ging met haar linkervoorhoef op de rechterhoef van Arlette staan en draaide daarmee de nagel van de grote teen er af. De tweede keer in 2 jaar. De plannen werden aangepast. Jolanda op de knol terug naar stal. Ik met Arlette in de auto naar eerst de huisartsenpost in Velp en daarna door naar de spoedeisende hulp in Rijnstate. Gelukkig niet gebroken, maar voorlopig is ons pechtvogeltje er weer mooi klaar mee. Wederom is bewezen dat paardrijden tot de gvaarlijkste sporten behoord. Ik loop er liever naast, maar dan wel op respectabele afstand van de hoeven.

zaterdag 16 augustus 2008

Enkele cijfers


RDL zaterdagmorgen 16/8:
Afstand: 22,3 km.; Tijd: 2 uur 11 min.; Gem. hartslag: 137 bpm.; Calorieverbruik: 1767.

Opmerking: de nieuwe schoenen voor het eerst aan. Ze lopen voortreffelijk.

Totale afstand week 10-8 t/m 16-8: 47 km.

Vroege vogels op de zaterdag


In feite is de zaterdagmorgengroep die om 9.00 uur van start gaat de jongste ciko-groep. Enkele jaren geleden begonnen als voorbereiding voor de marathon van New York. Later werd de lange weekendduurloop aangegrepen voor de marathon van Berlijn en andere aansprekende halve en hele marathons om voldoende kilometers in de benen te krijgen. Joop heeft zich vanaf het begin opgeworpen als de trainer en zorgde voor trainingschema's voor de marathons. Wordt er niet getraind voor een specifieke wedstrijd dan is de harde kern van de groep bezig ten alle tijde een prima basis te leggen voor welk persoonlijk doel dan ook. De minimale looptijd is 2 uur. De bedoeling is dat altijd in Rustig Duurloop Tempo wordt gelopen. Op dit moment is de zaterdagmorgenloop populair. Dusdanig dat er twee groepen zijn ontstaan, die er een eigen tempo op nahouden. Joop neemt de langzamere groep voor zijn rekening. Over het algemeen is het een groepje dames die zich in de 'harem' van Joop thuis voelt. Tempo onder de 10 km per uur. Gisteren sloten er meer echte mannen aan, zodat het voor Joop geen zin had te verdwalen en langer dan twee uur weg te blijven. De snellere groep met een gemiddelde snelheid van 11 km. per uur staat zo'n beetje onder mijn leiding. Dit op verzoek van Joop, die niet twee groepen kan begeleiden en het snellere tempo zelf niet aan kan. Ik vond deze rol prima. Met wat hulp van anderen uit de groep (groepgrootte gemiddeld ca. 8) slagen we er in om een mooie route te vinden en te genieten van de zaterdagmorgenrust in de schitterende natuur.
Op deze manier leggen we een prima basis voor onze basisconditie en de komende wedstrijden. Mooi ook om te zien dat leden van de 'vaste kern' die om verschillende reden tijdelijk af moeten haken, steeds weer met genoegen terugkeren. Ook al moet je in het weekend behoorlijk vroeg op!

vrijdag 15 augustus 2008

Sportmentaliteit


Bekend is dat de grondlegger van de moderne Olympische spelen baron Pierre de Coubertin vond dat 'meedoen belangrijker is dan winnen'. Deze stelling was vooral van toepassing op de eerste helft van de vorige eeuw. Nu de sport in al zijn geledingen geprofessionaliseerd is en er veel geld in wordt gestoken, mag je een winnersmentaliteit verwachten van de atleten die zich op het mooiste internationale podium mogen laten zien. Ik heb me groen en geel geërgerd aan de instelling van de softbaldames. De eerste wedstrijd tegen China werd verloren met 10-2. Commentaar van Sandra Gouverneur: we hebben goed gespeeld, genoten van de mensen op de tribunes. Van de volgende tegenstanders had ze geen idee hoe sterk ze waren en hoeveel kans ze zouden maken. Het genieten staat voorop. In de volgende wedstrijd versloeg Canada het 'genietende' damesteam met 9-2! Mijn hoop is gevestigd op de genaturaliseerde kenianen Lornah Kiplagat en Hilda Kibet!

donderdag 14 augustus 2008

Dinsdag- en donderdagtraining


Tijdens de dinsdagavondtraining was ik benieuwd naar de vorige week op spelende achillespees. Het pakte positief uit. De intervaltraining bestond uit 10 x 400 meter op 5 km. snelheid. Ik moest mijn afstanden lopen in 1 min. 41 had ik zo bepaald, hetgeen volgens het schema van Hans overeenkomt met een tijd van 21 min. op de 5 km. Gemiddeld liep ik tussen de 1 min. 36 en 1 min. 40. Iets te hard, maar het voelde goed.

Steeds meer mensen sluiten zich weer aan, het vakantiehoogseizoen zit er op. De focus is weer gericht op trainen en de komende wedstrijden. Op de donderdagavond waren toch opvallend veel vaste waarden (o.a. Kees, Ursula, Herma, Jan, Edwin) niet op komen dagen. Met een bescheiden clubje liepen we een rustige duurloop naar de brandtoren op het rozendaalse veld. Mijn bovenbenen voelde nog wat stijf van de inspanningen op dinsdag, maar hiermee stond ik niet alleen. Na ca. 15,5 km. genieten van de stilte in de bossen en de fantastische uitzichten op de hei keerden we terug op de Beukenlaan. Zaterdagmorgen staat de volgende lange duurloop op mijn programma.

Sport of spel?


Tijdens de trainingen happen we niet altijd naar adem en hebben we de tijd om te kletsen. Het gaat over alles was mensen bezig houd, maar vooral over hardlopen. Nu tijdens de spelen is er al twee maal een discussie ontstaan over de vraag of we een sport ook een volwaardige olympische sport vinden. Het gaat dan vooral om de sporten die fysiek minder eisen van de deelnemers, althans in onze ogen. Wij houden ons zelf bezig met fysieke inspanningen (op een bescheiden niveau)en zien bepaalde sporten meer als 'spel'. In de spelcategorie zetten we: schietsport, boogschieten en het wintersportonderdeel curling. Ik zelf heb nog mijn twijfels bij honkbal, softbal en synchroonzwemmen. Over paardensport doe ik gezien de thuissituatie liever geen harde uitspraken. Ik ontken niet dat er de nodige behendigheid en concentratie nodig is voor de genoemde sporten, maar mag je daar olympische medailles mee verdienen? Gelukkig zit ik niet in het IOC, ik laat de beoordeling liever over aan ZKH Prins Willem Alexander.

woensdag 13 augustus 2008

Nieuwe sloffen

Meer een term voor voetbalschoenen. Wie kent niet het lied: 'op een slof en een oude voetbalschoen wordt Ajax of Holland (of wie je dan ook verder maar in wil vullen) kampioen' Ook de wondersloffen van Sjakie (Swart) zijn bekend bij voetbalminnend Nederland. Tegenwoordig is mijn blik gericht op hardloopschoenen. Ik weet niet of hier troetelnaampjes voor zijn. In de historie zijn hardloopschoenen niet vaak bezongen of op een andere dichtelijke manier geëerd. Ik was in ieder geval weer toe een een paar nieuwe. De vervangingstermijn is (te) kort als je veel loopt. Wie beweert dat hardlopen goedkoop is? Mijn huidige New Balance schoenen zijn een week of vijf voor de marathon van Rotterdam (april) aangeschaft en hebben me aan een mooie PR geholpen. Ook blessures heb ik nauwelijks gehad. Ik zeg dus tegen de verkoper bij PK Runningshop: 'Doe mij maar dezelfde'. Dat ging dus niet. De wereld van de productvernieuwing en commercie draait door. Een opvolger van hetzelfde merk was weer dusdanig gewijzigd dat de schoen mij te weinig ondersteuning en stabiliteit biedt. Gaat het bij voetbalschoenen om grip en gevoel aan de bal, bij de runningkicks voeren stabiliteit en demping de boventoon. O ja, bij mij speelt ook de correctie voor pronatie nog een woordje mee. Na wat gedraaf over de interne loopbaan en analyse met videobeelden zou de 'Mizuno Wave Inspire 4' het best bij me passen. Wat een fantastische naam. De verkoper gooide er nog wat technische termen tegenaan m.b.t. de opbouw van de schoen en het stabiliteits en dempingsysteem dat door de Japanners (made in China!) wordt toegepast. Ik geloofde het verder wel en ben blij met de nieuwe aanwinst. Al blijft het jammer, om de vergelijking maar door te trekken' dat in tegenstelling tot de voetballers, kleurrijke schoenen maar geen genade kunnen vinden in de ogen van de (saaiere?) hardlopers. Ik blijf hopen!

zaterdag 9 augustus 2008

Achillespees perikelen


Achilles was de dapperste, schoonste en verhevenste van alle Griekse heroën, die naar Troje trokken. De achillespees is vernoemd naar deze held, die overleed aan een schot in zijn achillespees, omdat dat zijn enige zwakke plek was. Ik kan niet zeggen dat het ook mijn enige zwakke plek is, maar vandaag liet hij zich voelen.
De donderdagavond-training was (te) belastend geweest, maar het zal meer een optelsom zijn van de trainingen van deze week. Zoals eerde vermeld doe ik er alles aan om na een wat rustige vakantieperiode, de goede vorm te pakken te krijgen. Ik heb overdreven met vijf trainingen in één week. Inclusief deze zaterdagochtendtraining ruim 80 km. gelopen. Conditioneel is het al wel in orde, maar mijn pezen en spieren moeten het ook aan kunnen. Ik heb lang getwijfeld of ik wel zou gaan deze morgen. Vroeg opgestaan met twee doeleinden: aanvoelen van mijn achillespees en vast wat olympische sport tot me nemen. De pijn was dusdanig dat ik me voorgenomen had het in ieder geval te proberen en evt., eerder af te haken. Achteraf kan ik zeggen dat de pijn niet heviger, maar ook niet minder is geworden. Nu twee dagen rust en smeren met cooling gel en Tantum. Overigens hadden er vandaag meer last van een after vakantie-dip (Ursula). Opvallend was het goede lopen van Moniek die gelukkig na lange tijd weer op zaterdag van de partij was.


Enkele cijfers:
Afstand: 23,5 km; Tijd: 2 uur 26 min.; gem. snelheid: 9,6 km/u; hartslag 131 bpm; calorieverbruik 1832.
Totale afstand deze week: 80 km.

donderdag 7 augustus 2008

Geen regen, toch nat


Menige loper kijkt eerst op 'buienradar.nl' voor de training. Zeker op een dag als vandaag, waarbij de regen al de nodige overlast in den lande had veroorzaakt. Ik niet, ik ga gewoon maar ben wel blij als we droog kunnen starten. De afgelopen maanden heb ik toch vaker in de regen gelopen dan de laatste jaren. Of het echt zo is weet ik niet, maar het voelt wel zo. Ondanks pessimistische buienradar-kijkers (de gedigitaliseerde Pelleboeren of Edwin Krol's zullen we maar zeggen)hielden we het deze trainingsavond droog. Althans de regen bleef uit. Ik kwam toch nog doorweekt terug, dat had alles te maken met het bekende broeierige (echt Nederlandse) weer. Ik weet wel dat het nog lang niet te vergelijken is met sporten in Beijing, maar toch. Onder deze omstandigheden een intervalprogramma afwerken zorgt voor de nodige zweetdruppels. Ondanks dat ik er heel wat achtergelaten heb in het Rozendaalse bos, nam ik er toch ook heel veel mee in mijn kleding en op mijn huid naar het clubhuis. Laat gaan douchen is dan aan te raden, maar enige haast moest ik toch wel maken. Ik kan Jan (zolang hij niet weet hoe hij het frituurvet warm moet krijgen) tenslotte de bardienst niet alleen laten doen.

woensdag 6 augustus 2008

Trainingsopbouw


Ik weet niet of het echt verstandig is. De deskundigen zullen het afraden. Toch voel ik de behoefte om na mijn (bijna) lopersloze vakantie het lichaam , maar vooral ook de geest, snel in shape te krijgen. Eind augustus start mijn wedstrijdenreeks met de Sevenaerrun, gevolgd door o.a. de Bridge to Bridge, De Posbankloop, De halve marathon van Amsterdam en De Zevenheuvelenloop. Ik heb nu drie dagen achter elkaar gelopen, zondag en maandag alleen en gisteravond met ciko groep 5. Vandaag hou ik een rustdag, ik voel mijn benen. Met de ciko-groep lekker gelopen. Een training met als kern afwisselend 5 min RDL en 5 min VDL. De VDL begon netjes op 12 a 12,5 km., zoals het hoort bij deze groep. Vanaf de derde snellere intervalperiode liep het tempo op tot ruim boven de 14 per uur. Dit werd voor mij wat te gek. Zeker toen de ronde onverwachts nog werd opgerekt, besloot ik me rustiger te houden en de versnellingen tussen de 12 en 13 km p/u te houden. Overigens werd me nog medegedeeld dat ik as donderdag waarschijnlijk de training moet geven (programma: regelmatigheidsloop op tijd zelfde afstand terug als heen). Maarten is afwezig vanwege een behandeling van een schouderblessure maar zal zich nog wel aansluiten (na de loopschooloefeningen?). Komt allen!

zondag 3 augustus 2008

Vertrouwde omgeving

Ik heb al op veel plaatsen in Europa hardgelopen. Toch kom ik steeds tot de conclusie dat we hier rond Arnhem een meer dan fantastische omgeving hebben om onze sport te bedrijven. Hieruit put ik o.a. de motivatie om mijn kilometers te maken. Deze morgen (oké bijna middag) weer voor het eerst op pad om het goede gevoel te krijgen en te werken aan conditie en overtollige kilo's. Ik heb nog wel twee weken vakantie, maar dat geldt niet voor mijn sportieve inspanningen. Sterker nog, ik heb alle tijd om er tegenaan te gaan. De route voerde door (kunst)park Sonsbeek, Warnsborn en de Waterberg. In totaal bijna 16 km. in 1,5 uur. Het ging wel met ongemakken gepaard. Regelmatig moest ik moeite doen om mijn opspelende darmen de baas te blijven die de laatste resten aan Sloveens en Duits voedsel naar buiten wilden werken. Ook mijn lichaam wilde schoon schip maken, maar ik wilde dat liever uitstellen tot thuis. Het is me ternauwernood gelukt.

zaterdag 2 augustus 2008

Afgetraind?


In mijn laatste bericht voor de vakantie opperde ik de wens om afgetraind terug te komen. Hoe anders kan het lopen (of juist niet lopen). Ik heb maar liefst één maal de hardloopschoenen aangetrokken voor een tochtje van drie kwartier. Het kwam er gewoon niet van. Doordat we maar een korte vakantie hadden, wil je veel dingen ondernemen. Dat hebben we zeker gedaan. Maar dat mag nog steeds geen excuus zijn, had ik maar s'morgens vroeg moeten gaan, vóór het ontbijt. Maar daar had ik toch de puf niet voor (slap hè). Terug in Nederland ging ik op de weegschaal staan. Mijn vakantiegedrag had zijn uitwerking gehad, ruim 2,5 kilo kon ik bijschrijven. En dat in nauwelijks tien dagen. Uiteraard weet ik waar het door komt. Dit keer niet door bier en wijn, ik heb weinig gedronken. Overvloedig waren de ontbijt- en avondbuffetten. Ik heb er van genoten, maar op een gegeven moment ben je compleet verzadigd. Ik weet wat me te doen staat om in september afgetraind aan het najaars loopseizoen te beginnen.