Midzomerrun Westervoort

In het 'treintje'

Ik had het me vandaag toch wel iets anders voorgesteld. Het treintje met Frans en Jan liep minder soepel dan gedacht. Overigens lag dat niet aan Jan. Jeanette nam de plaats in van Frans die na 1,5 kilometer de sokken er in zette. Warm was het, maar ook stond er nog een flinke bries. Zaak dus om in een groepje te blijven op de dijken. Dat lukte me de eerste ronde. Ik kwam gelijk door met Jan en Jeannette. Aan het begin van de tweede ronde kreeg ik motivatieproblemen. Eigenlijk mankeerde ik niets (lichamelijk), toch dacht ik over uitstappen. Alleen de gedachte er aan is dodelijk. Ik liet Jan en Jeanette weglopen. Ik kon het niet opbrengen om een tandje bij te schakelen. Op eigen kracht en tempo naar de finish. Ik moest aan een bergetappe in de Tour de France denken, waar renners ook dikwijls eigen tempo naar boven rijden. Ik zag Jan, Jeannette en ook Frans in de verte. Ik schatte de afstand op 1 minuut verschil. Zou ik nog binnen mijn doel van 45 min. kunnen finishen. Met een uiterste inspanning in de laatste 200 meter werd het 44.58. Doel bereikt, maar dit kan veel beter! Jan liep een PR 43,43, Jeanette werd tweede dame en ontving een bos zonnebloemen. Frans eindigde er net achter. En ik?... Ik moet gaan werken aan mentale weerbaarheid en tempohardheid!