Stuwwalloop Oosterbeek

foto 1

De ondertitel van de folder luidde: 'Hardlopen in een uniek landschap'. En inderdaad, was het een fantastische mooie, maar erg zware route. Tot 4,5 km ging het snel naar beneden en langs de uiterwaarden van de Rijn. Maar toen begon het klimmen, de beruchte Italiaanse weg (foto 1), met klinkertjes en haarspeldbochten naar het Duno plateau (foto 2). Hierover schrijft Jac Toes in Fotofinish: 'Duno, een plateau waar ik uitzicht heb over het land van Rijn tot Waal, Het licht is hier overweldigend. Duno, Duinoog, het hoge oog'. Jac Toes, de arnhemse Auteur van thrillers, die zich in de buurt van Arnhem afspelen. De boeken zijn leuk om te lezen, zeker door de herkenbaarheid van de omgeving. Overigens liep Jac zelf ook mee, 5 km in 25.08 min.
foto 2

Tot de finish bleef het afwisselend stijgen en dalen. Het omhoog lopen ging steeds zwaarder, de verzuring sloeg goed toe na zo'n 7 km. Ik probeerde wel de dalende en sporadische rechte stukken mijn tempo omhoog te gooien. Deels lukte dat, al zou ik nooit meer de gemiddelde snelheid benaderen van de eerste 4 km, nl. 14,7 p/u. In de laatste kilometers gelukkig bekenden langs de route. Gordon had de moeite genomen om ons langs de route aan te moedigen om daarna nog naar de finish te komen. Hij wilde natuurlijk zien of de heuveltrainingen en de fartlek bij zouden dragen aan onze prestaties. Na de laatste aanmoedigingen van Margit, Jan, Anja en Jan Albert kwam ik aan de finish in een tijd van 43,59 min.(13,7 km p/u). Ik had veel gegeven, maar was zeer tevree met de eindtijd, waarmee ik eerste ciko'er werd. Zeer goed was de prestatie van Ursula, 5e vrouw in 48,02. Ursula toont daarmee aan dat haar prestaties in wedstrijden zich steeds verbeteren, chapeau! Herma (50,12) en Marlies (50,06) hadden het erg zwaar. Jammer was dat Jan, uit voorzorg voor het oplopen van een enkelblessure, niet mee kon lopen. Wat is die man toch verstandig bezig.

Nadat we weer fris en monter waren, na een verkwikkende douche, begon de afterparty met gehaktballen, pannenkoeken en bier van de 'rotaryclub'. Later naar de Korenmarkt vertrokken, waar we na een aantal omzwervingen (alsof we al niet lang genoeg hadden gelopen) bij café ?? op een verwarmd terras de rest van de avond nog een beetje vocht tot ons hebben genomen. Het vocht wat ik probeerde te vermijden, nl. de regen is niet gelukt. Op de terugweg een fikse bui op het hoofd, maar dat kon het goede gevoel van de avond niet meer wegnemen.