Ik moest voor mijn gevoel veel geduld opbrengen met de knieblessure. De (onstekings)pijn trok maar langzaam weg, de wonden heelden traag. Toch ben ik alweer na een goede week (volgens de huisarts moest ik minimaal 2 weken geduld hebben) begonnen om de knie te belasten. Eerst een ronde gefietst (zondag, 24km.), daarna op maandag (3,5 km) en op dinsdag (11 km.) hardgelopen. Maandag ging het lopen nog moeizaam, ik voelde de knie bij iedere stap. Een reactie na het lopen bleef gelukkig uit. Dus..., gelijk dinsdag weer aan de bak. Ik had een rondje van 7 รก 8 km. in mijn hoofd. En wat ik ook al enigszins verwachtte (en op hoopte), ik kwam groep 5 tegen in het bos, bezig aan de zeer geliefde loopscholing onder de bezielende leiding van Maarten. Erg leuk om weer even deel uit te maken van de groep. Dan ben je er weer echt bij, zo voelt het. Na een paar rondjes DL2 en DL3 meegedraaid te hebben vond ik het genoeg. De conditie is volgens mij niet slecht, maar ik moet oppassen de knie niet te veel te belasten. Ursula liep niet lekker en liep gezellig mee terug naar Ciko. Thuis gekomen weer direct 'koelen'. Ik heb het ergste gehad en de knie verbeterd nu elke dag. Donderdag weer trainen met de groep en dan zondag toch de Bridge tot Bridge lopen. Het is belangrijk om er bij te zijn. Ik loop hem als 'toerist'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten