Het was lang geleden voor mij, de duurloop op zaterdagmorgen. Vandaag durfde ik het aan. Gisteren nog een uitgebreide onderhoudsbeurt bij de masseur ondergaan, dat blijft dan nog altijd even gevoelig. Maar dat weerhield me niet van het lopen op de vroege morgen. Sowieso moest ik gaan om een nieuwe loper op te vangen, die me deze week opbelde (Jan is zijn naam). Hoe zouden de paden erbij liggen na de sneeuwval en de vorst van de afgelopen dagen. Volgens Marlies vroor het vanmorgen 7 graden, brrr.. Ik had er rekening mee gehouden, om de spieren warm te houden had ik een dubbele broek aan. Sjaak wilde het 'zaakje' ook warm houden en koos voor een opvallende voetballook. We gingen voor het parcours van de 'derderkerstdagloop', vast een verkenning voor de alternatieve loop. In de verse sneeuw kon er goed worden gelopen. Het fietspad langs de Koningsweg was glibberig vanwege de pogingen de sneeuw weg te schuiven. Maar we bleven op de been. De uitzichten waren magnifiek, doordat de sneeuw is blijven plakken op takken en struiken. Een sprookjesachtig (feeëriek?) tafereel. Omdat de spieren en gewrichten toch wel overmatig worden belast in deze omstandigheden sloegen we bij het Kerkepad rechtsaf. Peter had er weer zin, loopt constant voorop als er sneeuw ligt. Voor hem te hopen dat er binnenkort een wedstrijd in de sneeuw wel doorgaat. Genietend van het landschap liepen we terug naar Valkenhuizen. Ik voelde dat het genoeg was geweest, na 17 km. met de groep. Thuis wacht het warme bad, alwaar ik een tinteling door mijn lichaam krijg als ik me in het hete sop laat zakken. Dat is de slagroom op de taart!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten