Wat je al niet tegen kan komen tijdens een lange duurloop. Vanmorgen een kadaver van een schotse hooglander. Niet zo'n leuk gezicht, nog wel even door ons bestudeerd. We kwamen tot de conclusie dat menig ander dier zich te goed had gedaan aan de overblijfselen. De één zijn dood is de ander zijn b.. Het begint met de grotere dieren (zwijnen). Als die er genoeg van hebben komen de vogels. Bestaan er eigenlijk aasgieren in Nederland? Volgens mij niet. De laatste resten zijn een prooi voor allerlei insecten. Volgend jaar nog maar eens terug naar die plek om te kijken of er dan alleen nog een schedel over is (voor thuis aan de muur).
Het was trouwens niet de bedoeling om op de plek van de onfortuinlijke hooglander terecht te komen. Op een goed moment vergat ik een afslag en dwaalden we over de hei. Op het laatst, toen we zagen dat we door de bush-bush niet meer op bekend terrein kwamen, zijn we zelfs over een hoog hek geklommen naar de parallelweg langs de A50. Ja, je maakt wat mee. Ik zal toch beter op moeten letten als ik een groep de weg wijs. Het was wel weer heerlijk om zo'n lange duurloop te doen, prachtig weer. Echt genieten van de mooie omgeving. De zaterdagmorgenloop is favoriet bij mij.
Enkele cijfers: afstand: 21,5 km. Tijd: 2 uur 18 (inc. stops en wandelen). Hartslag: 131 bpm. Calorieverbruik: 1653.
1 opmerking:
Wim, vergeet die gevaarlijke komodo varaan (in mini-formaat) op de hei niet. groet
Een reactie posten