Donderdagavond was het weer tijd voor het testrondje van groep 5. Het zomerrondje op de Rozendaalse hei, het winterrondje gaat over het fietspad heen en terug langs de A50. Ik heb er niet altijd even veel zin om me uit te sloven op zo'n trainingsavond. Ik vind het lekker om hard te trainen, maar dat testen doe ik met wisselend gevoel. Ik test me liever in andere (echte) wedstrijden. Toch is het zo, dat ik me meestal laat meeslepen om hard te lopen. Je wilt toch niet onderdoen voor je loopmaten, een beetje concurrentiegevoel is aanwezig. Vanavond had ik me voorgenomen om me eens niet uit te sloven en het met het oog op de 'Groot Ginkelse loop' rustiger aan te doen. Wel een lekker tempo lopen, maar nooit in het 'rooie'. Dat is me gelukt! Over de 3,4 km. deed ik 16,08 min. De vorige keren, als ik wel mijn beste beentje voorzette, eindigde ik zo tussen de 14,20 en 14,40. Anderen die eigenlijk ook niet zo hard hadden willen gaan, complimenteerden mij met het ingehouden lopen. Zij zouden het niet kunnen. Nou, zo moeilijk was het nu ook weer niet. O ja, op ons parcours reed op hetzelfde tijdstip een paard met koets.
Ik als 'paardenkenner'(eigenlijk noodzakelijk kwaad om thuis af en toe eens een gesprek op gang te brengen), vroeg of het paard een Hackney was (een zeer goed tuigpaard). Ik had het goed, zei de man, verheugd dat die rare hardloper zijn knol herkende. Ik was te laat om te vragen om achterop mee te rijden. Dan was het toch wel een uitermate rustige loop voor me geworden met waarschijnlijk ook nog een supertijd en verbaasde gezichten van de anderen. Helaas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten