Meestal lukt het om op tijd bij ciko te zijn, deze keer niet. Sowieso is het altijd spannend en een race tegen de klok. Komend vanuit Tiel ben ik afhankelijk van de drukte op de weg. En druk is het vaak, heel vaak. Elk jaar (misschien wel elke maand) zie ik het aantal auto's oplopen. Als dat letterlijk gebeurt, sta je dus in de file. De brandstof is schijnbaar nog niet duur genoeg. Maar ja, ik kan moeilijk de anderen met een beschuldigende vinger aanwijzen, als ik zelf ook vrolijk (nou ja..) op het asfalt mijn sporen achterlaat. Als dan ook nog regelmatig een vrachtauto op zijn kant ligt (het lijkt soms wel tot nationale sport verheven met als prijs: hoe kan ik de grootste chaos veroorzaken), schiet het al helemaal niet op.
Tot overmaat van mijn ergernis rijdt ik elke dag kilometers lang over de A15 naast een lege roestige Betuwelijn. Ik zeg: vervoerders, rot op met je goederen naar die spoorlijn, daar is die toch voor bedoeld! Of zou de vrees van velen worden bewaarheid dat het hier gaat om een politieke dwaling, ingegeven door prestige en hoogmoedswaanzin, waar de meeste franse presidenten ook last van hebben. Als ik dit in een vlaag van frustratie opschrijf zou ik bijna vergeten dat ik gisteren niet te laat was door het verkeer. Ik ging gewoon te laat weg bij mijn werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten