Het is te merken, de vlucht naar vooral warmere oorden heeft toegeslagen. Met welgeteld drie man vanmorgen op pad. Overigens was het voor mij ook niet vanzelfsprekend om te gaan lopen. Deze week protesteerde mijn rechter kuit. Het houd me dan wel bezig hoe zich dat ontwikkeld en of het verstandig is om te gaan rennen. Het viel niet mee om bijtijds op te staan. Het vakantiegevoel heeft zich ook van mij meester gemaakt. Maar nadat mijn wekker voor de derde keer geluid liet horen, vermande ik me, ik besloot me als een 'kerel' te gedragen en er uit te gaan. Eigenlijk voel ik me ook wel een beetje verantwoordelijk voor de zaterdagmorgenlopers. Sommigen melden zich bij mij als ze zaterdags mee willen lopen, of berichten me als ze er niet bij kunnen zijn. Ik word klaarblijkelijk beschouwd als een soort 'vaste waarde'. Ik was in ieder geval verheugd dat Gerrie na lange tijd haar gezicht weer liet zien. Zij leidde mij en Marcel (ik weet niet eens zeker of hij zo heet, wat ben ik daar toch slecht in!) als vanouds door Warnsborn e.o. Na de gewoonlijke twee uur lopen was ik blij dat ik terug was. De kuit heb ik niet gevoeld. Wel een goed gevoel, zo'n laatste lange loop voor ons vertrek naar Slovenië. Ik ben nieuwsgierig naar de loopomstandigheden in Portoroz.
Enkele cijfers:
Afstand: 21,8 km; Tijd: 2 uur 9 min.; gem snelheid: 10,1 k/u; hartslag 136 bpm; calorieverbruik 1732.
Totale afstand deze week: 49 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten