De trainingen deze week stonden wat mij betreft in het teken van testen van mijn kuit. Zaterdag's 4 april was ik gestopt met de lange duurloop wegens opspelende rechterkuit. Dinsdag had ik nog geen vertrouwen. Na veel rekken en smeren meende ik dinsdag overdag voor het eerst geen pijn meer te bespeuren. En het ging goed, ondanks de ferme test. Drie keer 3000 meter tempo op een heel zwaar zanderig en heuvevelachtig parcours. Ik spaarde me niet, wetende dat dat eigenlijk niet verstandig was. Alleen de laatste ronde dacht ik iets te voelen en nam wat gas terug. Toch liep ik 2 ronden binnen de 15 min. (12,8 k/u).

Donderdag

Dit goede gevoel en vertrouwen nam ik mee naar donderdag. Gordon nam ons op sleeptouw over wederom een heel zwaar parcours. Makkelijk liep ik niet. toch deed ik mee aan drie van de vier versnellingen. Nu voelde ik mijn kuit wel, maar voor mijn gevoel weer op een hogere plek dan eerst. Op zo'n moment ben ik er wellicht te veel mee bezig. We sloten af met de beklimming van de enige echte Geitenbult, een kuitenbuiter van de eerste categorie. Moe maar tevreden begon ik aan de rekoefeningen aan de rand van de atletiekbaan. Bijna 17 km. kon ik bijschrijven.