Heel Rustige Duurloop

Het regende toen ik vanmorgen om 8.45 de deur uit ging. Gatverderrie, daar had ik even geen zin in. De Monnikensteeg oplopend merkte ik dat het zo erg niet was en kreeg steeds meer zin in de duurloop. En wederom blijkt dat goed hardlopersweer afwijkt van mooi weer als je andere dingen doet. In de herfst is het sowieso lekker lopen. Regen en wind kun je je op kleden, de natuur is fantastisch. Joop stelde voor om met zijn allen achter Petra te blijven. De langzaamste geeft dus het tempo aan. Er waren niet veel mensen die evt. met mij sneller zouden willen lopen, dus vormden we één groep. Later konden we altijd nog splitsen. Langzaam lopen is goed, kom je aan je vetverbranding toe, waardoor het toch nog heel zwaar aan kan voelen. En langzaam ging het, nooit harder dan 10 km/u. Het koste me moeite om me in te houden, en na een uur had ik het gehad. Ik, en met mij nog een aantal, gingen voor de versnellingen, heerlijk. Eindelijk ook het gevoel moe te worden. Wel liepen we steeds terug naar de groep en kwamen na 20 km. tegelijk aan op de Beukenlaan. Ik denk dat ik nog genoeg energie over heb om maandag een extra training in te lassen!