Improviseren in winterse omstandigheden

Ik had het al enigzins verwacht, op de baan viel niet te lopen. Het is zo'n beetje de plaats waar sneeuw het langst blijft liggen. Mijn trainingvoorbereiding voor 6 x 800 meter kan de koelkast in. Dan maar de fietspaden opgezocht van het bekende 'rondje Koningsweg'. Uitermate geschikt voor een duurloop met versnellingen. Ik had al over dit alternatief nagedacht, 2 VDL's van 10 minuten (12 - 12,5 km/u) en 1 TDL van 1 kwartier (13 - 13,5 km/u) was het vervangende programma. In de hoop dat de fietspaden goed beloopbaar zouden zijn en het dooiwater niet op zou gaan vriezen. Behoudens de brug over de A50, die spiegelglad was, ging het goed. Op de Koningsweg vormden zich nog wat obstakels. Zo'n zes pelotons militairen die zwaar bewapend en met camouflagestrepen op het gezicht moeilijk te zien waren. Oefening gelukt, zou ik zeggen. En enkele verraderlijk gladde plaatsen. Gelukkig hielden we ons allemaal staande. Af en toe moest ik ingrijpen. Tijdens de TDL ontstonden spontaan twee groepen. Maarten nam de tweede groep op sleeptouw. Na hergroepering was het zaak om de warm gedraaide lopers rustig te houden. Valt niet mee met twee dames op kop die al kletsend het tempo steeds opvoeren. Het laatste zware gedeelte van de Kemperbergerweg mocht er eigen tempo gedraaid worden. Ik testte me nog even op de laatste klim, ging lekker. Het was toch heerlijk om te lopen, zo in de frisse winterlucht. Tevreden keek ik terug op de gegeven training. Het is anders lopen, veel attenter zijn, constant bij de les blijven. Maar erg leuk om te doen. O, ja de sneeuw op de atletiekbaan was goed genoeg om nog even een sneeuwbalgevecht te houden!