Wetenschappers hebben ontdekt dat de meeste toplopers (o.a. Gebrselassie, Bekele, Wanjiru) een pasfrequentie hebben van 180 passen per minuut. Volgens het artikel in de Runnersworld is de paslengte niet belangrijk, maar de duur van het bodemcontact, deze moet kort zijn. Of je goed zit is dan af te leiden van je pasfrequentie die dus de 180 per minuut zou moeten benaderen. Omdat ik de donderdagavondtraining had gemist, was vrijdagmiddag de uitgelezen mogelijkheid om het eens te meten. Na een rustige pas van ca. 3 km. drukte ik op mijn stopwatch om een minuut een vlot tempo te lopen. De ondergrond: een vlak bospad. Ik telde het aantal keren dat mijn rechtervoet neerkwam en kwam uit op 87. Vermenigvuldigt met twee (de linkervoet doet immers ook mee) kwam ik uit op 174 passen per minuut. Ik heb dus nog wat te verbeteren. Het werd me alleen niet duidelijk in het artikel of de ideale pasfrequentie afwijkt per afstand, een marathon is toch compleet iets anders dan 10.000 meter. Misschien ga ik er nog eens serieus mee aan de slag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten